Διαχείριση
| 
| Εμφανίσεις: 792Στα πλαίσια των βιωματικών δράσεων που υλοποιήθηκαν και φέτος στο σχολείο μας, το τμήμα Β2, με την καθοδήγηση της καθηγήτριας τεχνολογίας κ. Μαρίνας Χρηστάκη, ασχολήθηκε με θέματα Δημιουργικής Γραφής.
Η κ. Χρήστακη εκτός από πολύ καλή τεχνολόγος, είναι μια καθηγήτρια με πάρα πολλές και ποικίλες πνευματικές και καλλιτεχνικές ανησυχίες. Με αξιόλογα σεμινάρια εκατοντάδων ωρών πάνω στην ποίηση, τη λογοτεχνία, την μινωική γραφή, την αυτοβελτίωση και αυτοεκτίμηση κ.α. Εξάλλου εκτός από τα εκπαιδευτικά της καθήκοντα είναι και μια πολύ καλή ποιήτρια.
Μέσα λοιπόν από μια σειρά καλά στοχευμένων ασκήσεων, ενέπνευσε και "δούλεψε" τα παιδιά του Β2, και τα οδήγησε μαεστρικά στο να αφήσουν τους εαυτούς τους ελεύθερους, να ανοίξουν την καρδιά τους, να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους και να γράψουν πραγματικά λογοτεχνικά και ποιητικά αριστουργήματα.
Θερμά συγχαρητήρια στα παιδιά μας για το έργο τους. Είναι πραγματικά εξαιρετικό. Κι ένα μεγάλο μπράβο στην κ. Χρηστάκη γι αυτά που προσέφερε στα παιδιά κι εφέτος.
Θαυμάστε λοιπόν τη δουλειά των παιδιών του Β2.
Λίγα λόγια για τον τρόπο δουλειάς
Κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς 2015-16 υλοποιήθηκε στα πλαίσια των βιωματικών δράσεων στο τμήμα Β2 δημιουργική γραφή με τίτλο «Πάρε μια λέξη αυτή μόνη λέξη»
Επιλέξαμε αυτό τον τίτλο γιατί «Η Ποίηση είναι μια ακριβής επιστήμη, όπως η Γεωμετρία» (Flaubert). Κι αυτό γιατί χρειάζεται λεκτική φειδώ, νοηματική συμπύκνωση, επιμονή στο ουσιώδες. Μόνο έτσι μπορούμε να έχουμε μια φράση συγκινησιακά ακριβή, που να μην έχει λεκτικά απόβαρα και που να μη γίνεται βαρετή.
Οι μαθητές κλήθηκαν να παράγουν δικό τους γραπτό λόγο, λογοτεχνικό ή μη. Μετά από μια σύντομη εισήγηση ορισμένων βασικών κανόνων συγγραφής των λογοτεχνικών ειδών, παρακινήθηκαν να γράψουν τα δικά τους λογοτεχνικά κείμενα με αφορμή μια κατάσταση, μια εικόνα, ένα συναίσθημα έναν ήρωα, μια ιδέα ή μιμούμενοι ένα «κανόνα», λογοτεχνικό ή μη.
Η ακροστιχίδα, το λιμερικ, τα χαϊκού, ήταν εύκολες και διασκεδαστικές, για τα παιδιά, ασκήσεις δημιουργικής έκφρασης. Για τα δύο τελευταία διδάχθηκαν τον αριθμό των στίχων και των συλλαβών ανά στίχο, που έπρεπε να έχουν τα συγκεκριμένα ποιήματα, και μπόρεσαν να αποτυπώσουν κάποιο συναίσθημα τους.
Ζητήθηκε από τους μαθητές να εκφράσουν τις αγωνίες και τα πιστεύω τους σε μη λογοτεχνικές φόρμες, με στερεότυπες εκφράσεις από τις μικρές αγγελίες , ή το δελτίο καιρού ή με τον τρόπο των συνταγών μαγειρικής και με ποιητικά μηνύματα (sms).
Γράψανε μια «μικρή ιστορία σε άδεια πόλη» με δοσμένη αρχή και κομβικά σημεία.
Η άσκηση «στο καβαλέτο» τους έδωσε την ευκαιρία να σκιαγραφήσουν, με όποιον τρόπο ταίριαζε στον καθένα ,τα πρόσωπα της επιλογής τους και κύρια πρόσωπα από τη σχολικής τους ζωή. Η παρωδία ήταν ο τρόπος που κυρίως επιλέχτηκε από τους περισσότερους.
Έγραψαν ομαδικά παραμύθια αφού πρώτα αποκρυπτογραφήσαμε τα βασικά υλικά και τη δομή του παραμυθιού και γράψαμε μαζί μια παραμυθοσυνταγή.
Η διδακτική ενότητα κάθε φορά ολοκληρωνόταν με την παρουσίαση των κειμένων που έγραψαν στην ολομέλεια της τάξης, με εξαίρεση τα εκτενέστερα που συνεχίστηκαν στο σπίτι ή στην επόμενη συνάντηση και που κατόπιν παρουσιάστηκαν και αυτά. Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες αναρτήθηκαν ανά άσκηση τα κείμενα (όσων μαθητών έδωσαν τη συγκατάθεση τους για αυτό) σε εφημερίδα τοίχου στο σχολείο μας. Ομοίως και για την ιστοσελίδα τους σχολείου μας.
Ο κύριος στόχος στις περισσότερες ασκήσεις ήταν να αναπτύξουν τα παιδιά τη φαντασία τη δημιουργικότητά τους να βγάλουν στην επιφάνεια τα προσωπικά τους βιώματα και τις δικές τους ανησυχίες. Ο εύκολος και παιγνιώδης χαρακτήρας που κινηθήκαμε δημιούργησε ευθυμία, προθυμία αλλά και αποτελέσματα ικανοποιητικά.
Οι μαθητές πειραματίστηκαν με τη λογοτεχνική τους έκφραση, τόλμησαν να εκθέσουν στο σύνολο της τάξης τα συναισθήματα και τα πιστεύω τους. Νομίζω ότι ωφελήθηκαν τόσο από τις αντιδράσεις και τα σχόλια των συμμαθητών όσο και από τη δική μου .Η καθοδήγηση μου υπήρξε διακριτική. Δεν διόρθωσα κείμενα. Η ενθάρρυνση του μαθητή είναι μάλλον ωφελιμότερη από την επισήμανση των λαθών που έχει κάνει. Τα κείμενα τους είναι στη διάθεση τους για πως ένα κείμενο δεν εγκαταλείπεται αλλά διορθώνεται και ξαναδιορθώνεται.
Η δημιουργική γραφή συμπορεύεται με τη φιλαναγνωσία. Έτσι οι μαθητές του τμήματος μας παρουσίασαν στην τάξη μας τα βιβλία της δικής τους επιλογής. Σε μια ολιγόλεπτη παρουσίαση προσπάθησαν να πείσουν τους συμμαθητές τους για τους λόγους για τους οποίους θεωρούν αξιανάγνωστο το βιβλίο που είχαν επιλέξει. Στην τάξη μας ακόμα λειτούργησε μια μικρή δανειστική βιβλιοθήκη με βιβλία που έφεραν τα ίδια τα παιδιά.
Να σημειώσω πως το βιβλίο οδηγίες πλεύσεως για τη δημιουργική γραφή του Υπουργείου Παιδείας της Κύπρου, καθώς και οι πιλοτικές ασκήσεις που πραγματοποιήθηκαν από τους μεταπτυχιακούς φοιτητές του τμήματος για τη Δημιουργική Γραφή του Πανεπιστημίου Φλώρινας σε Γυμνάσια στη Βόρεια Ελλάδα, υπήρξαν οι βασικότεροι οδηγοί στην προσπάθειά μας αυτή.
Θα ήθελα και από εδώ να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά για τις ωραίες στιγμές και να τα χαιρετήσω με τα λόγια του Γκαίτε: "O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν?ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...".
Μαρίνα Χρηστάκη
Τα έργα των παιδιών